شکل ظاهری: سهمیه های کاری برای افراد محلی دارای اهمیت فاجعه بار اقتصادی و فدرالی هستند

                

“بنگال فقط دخترش را می خواهد” (Bangla nijer meykei chay) جدیدترین جنجال انتخاباتی کنگره ترینامول (TMC) است که به تلفن های این ایالت سرازیر می شود.  این قطعاً مستقیم از مجموعه ابزارهای Vocal for Local دولت مرکزی است.  در مقابل جذابیت نارندرا مودی “رهبر هند در خارج از کشور” دعوت مامان بانرجی “ساخت در بنگال” است.  اما علی رغم کل رژه های کلیسایی ، دولت بنگال سیاستی را اعلام نکرده است که به نظر می رسد این روزها در میان بسیاری از کشورها خشمگین است: رزرو مشاغل در بخش خصوصی برای “افراد محلی”.
درست است که یکی از دلایلی که بنگال خرگوش را “شغل بیشتر برای افراد محلی” بیرون نیاورد این است که مشکلی جدی برای بیکاری وجود ندارد.  هاریانا – که با اطلاع از قانون استخدام نامزدهای ایالتی هاریانا از 2 مارس 2020 ، که 75 درصد مشاغل جدید را در شرکت های خصوصی با حقوق زیر 50،000 روپیه در ماه برای متقاضیان محلی هاریانا حفظ می کند ، کارها را به طور جدی برای مدت ده سال آغاز کرد – در راس لیگ بیکاری است.  بر اساس داده های مرکز نظارت بر اقتصاد از فوریه 2021 ، هاریانا 26.4٪ بیکاری دارد که بسیار بالاتر از میانگین کشوری 6.9٪ است.

بنگالی 6.2٪ از نظر سیاسی جسور هستند.  همچنین ، صحبت در مورد هرگونه نیاز به محافظت از مردم محلی در برابر “افراد خارجی” – به استثنای “خارجی ها” که می خواهند برای اداره کشور مغازه ای باز کنند – به منزله شناخت عدم موفقیت عواقب مردمی در زمانی است که BJP بود به عنوان منادی رنسانس بنگال ارائه شده است.

اما شکست سیاست ، ترکیبی از شکست سیاست ، همان چیزی است که به “سهمیه محلی ها” تبدیل می شود.  این یک چیز آسان برای فروش است.  فروش مردم چقدر سخت است که شما از کار بیکار شده اید و یا اینکه شغل بهتری ندارید زیرا شخصی از کشور دیگری آن را گرفته است – و نه به این دلیل که ممکن است خودتان در این کار مهارت چندانی نداشته باشید؟  به Brexit فکر کنید.  محدود کردن ویزاهای H-1B را در نظر بگیرید.  این قدیمی ترین ترفند کتاب است.

گزارش شده است که دولت Jharkhand JMM با اطلاع از سیاست “سهمیه محلی” خود هاریانا را دنبال کرده است – ذخیره 75٪ مشاغل بخش خصوصی تا 30،000 روپیه در ماه برای افراد محلی.  در نظرسنجی تامیل نادو ، DMK در اعلامیه خود گفت – همانطور که حزب Jannayak Jana (JJP) ، شریک اتحاد حاکم به رهبری BJP در هاریانا ، و همچنین JMM حاکم در Jharkhand در اعلامیه های خود قبل از نظرسنجی 2019 در این دو گفتند کشورها – که در صورت انتخاب سهمیه ای برای ساکنان محلی برای بخش خصوصی و دولتی تعیین خواهد کرد.

کنایه از کنایه است که پس از محاصره کوید در سال گذشته ، منوهار لعل هاتار از کارگران مهاجر خواسته بود که هاریانا را ترک نکنند.  دقیق تر ، مفهوم انبوهی که از دیگری هجوم می برد احمقانه است.  طبق سرشماری سال 2011 ، مهاجران بین ایالتی در نیروی کار شهری در سالهای 2001 تا 2001 به طور متوسط ​​حدود 8٪ برای کشور تشکیل شده اند که بخش عمده ای از مهاجرت واقعاً درون دولتی است.

باید بین کارهایی که آخرین بار در سرزمینهای بلامنازع اتحادیه هند دروغ می گویند – نه کمتر – حرکت کار بیشتر باشد.  رزرو مشاغل برای “محلی ها” باعث کاهش رقابت می شود و مهارت ها را از بین می برد.  کشورهایی که به دنبال جذابیت روغن مار “شغل بیشتر برای افراد محلی” هستند ، فقط کارگران ساختمانی و کارگران غیر ماهر را هدف قرار نمی دهند.  حقوق ماهانه 20،000-40،000 روپیه به معنی پرستار ، کارکنان بهداشت ، معلمان ، کارمندان بخش خصوصی است.  اجازه دادن به معیار موقعیت جغرافیایی (بخوانید: افراد حاضر در انتخابات) برای جایگزینی شایستگی و مهارت ، شرکت و هر آنچه از راه دور با کیفیت مرتبط است را از بین می برد.
سس غاز طلایی در سیلیکون ولی سس گوروگرام است – سس جریان آزاد نیروی کار ماهر است ، به ویژه در زمانی که مهارت های آینده مشخص می شود.  در سال 2018 ، خدمات مشاوره تاتا در یک دادخواست عملی طبقاتی به اتهام تبعیض علیه کارگران “محلی” در خارج از جنوب آسیا در ایالات متحده برنده شد.  در حکم دادگاه اشاره شده است که “مردم محلی مقاومت بسیار بیشتری در برابر الزام جهانی TCS به عنوان یک تجارت مشاوره فناوری اطلاعات برای کارمندان نشان می دهند تا در صورت لزوم بهترین نقش برای آنها جابجا شوند.”  بنابراین اگر جمعیت محلی هاریانا به عنوان “نیروی کار” تبدیل شود ، مثلاً برای طراحی اتومبیل یا ژنومیک یا فروش بیسکویت ، شرکت ها بدون نیاز به وضع قوانین محلی سازی ، برای استخدام آنها هجوم می آورند.

تا زمانی که این اتفاق بیفتد ، نوع دیگری از بومی سازی باید به شدت مورد تشویق قرار گیرد.  اگر همه گیری Covid ارزش یک چیز را به ما یادآوری می کند ، این ارزش کسب و کارهای محلی است – سبد سبزیجات “زیر” ، نوشیدنی الکلی محلی ، شعاع 5 کیلومتری که برنامه های تحویل غذا شما را تحویل می دهند.  استفاده از این ساده لوحی ، به طوری که مدارس ، مراکز درمانی ، مراکز تفریحی ، کتابخانه ها بتوانند بر اساس تقاضا در نزدیکی شما رشد کنند ، یک نیروی کار محلی واقعاً توانمند را همراه با انتقال مداوم مهارت ها از خارج ، تشویق می کند.

در زمانی که جنبش کارگری داخلی با اقداماتی مانند “یک ملت ، کارت یک وظیفه” و روحیه بازار یکپارچه هند شامل GST تقویت می شود ، سهمیه های افراد محلی در برابر بازار آزادتر از هم می پاشد.  حتی لازم نیست آنچه در قانون اساسی آمده است تقویت شود تا برابری قانون ، بدون توجه به محل تولد (ماده 14) ، در برابر تبعیض در استخدام (عمومی) (ماده 15) و حرکت آزاد همه شهروندان هند ، تقویت شود. در سراسر هند (ماده 19).  حکم سال 2014 در پرونده Charu Hurana v. Union of India ، که در آن اتحادیه ای یک کارگر را به دلیل اینکه “حداقل پنج سال” در ماهاراشترا زندگی نکرده بود ، زندانی کرد ، یک سابقه مناسب برای کنار گذاشتن سهمیه “اینجا” در اینجا است.

تصور كردن دولتها به عنوان شوراهای عالی ، تحمیل اقتصاد مبتنی بر فرماندهی آنها بر شركتهای خصوصی ، تنها نشانه تجارت ، تجارت و سرمایه از جمله سرمایه انسانی است.  چیزی که بنگال غربی با آن بسیار آشنا است.