این محقق می گوید این بی مهرگان لزج و انعطاف پذیر می تواند صنعت آبزی پروری پایدارتری ایجاد کند

                


خیار دریایی متوسط ​​به دلیل خاصیت پاک کنندگی بستر دریا می تواند یک ابرقهرمان پایدار برای صنعت آبزی پروری باشد.
به گفته دانشمندان ، بی مهرگان کثیف ، لجن و لوله ای به اندازه نهنگ های قاتل یا شیرهای دریایی عشق ندارند ، اما تغذیه کنندگان پایین می توانند نقش زیادی در پرورش ماهی داشته باشند.

امالین مونتگومری ، زیست شناس دریایی و همکار تحقیق در کالج نورث آیلند در کورتنای ، پیش از میلاد ، گفت که خیارهای غول پیکر دریای سرخ مانند دروازه بان هایی در کف اقیانوس هستند – آنها از مواد آلی موجود در رسوبات تغذیه می کنند.
وی گفت: این ماده آلی تمایل به جمع آوری در مناطق آبزی پروری دارد که ماهی ها و صدف ها در فضای بسته تری قرار دارند.
مونتگومری گفت: “بالاخره همه در حال سوار شدن هستند.”
اما این می تواند بر محیط زیست تأثیر منفی بگذارد.
مونتگومری ، که تحقیقات وی روی کشت مشترک گونه ها برای پایداری در آبزی پروری متمرکز است ، می گوید خیارهای دریایی می توانند در اینجا مفید باشند.
وی گفت: “خیار دریایی در نهایت به عنوان كامیون های زباله ای كوچك یا تأسیسات بازیافت برای كمك به هوور در پاك سازی و پاك كردن لجن قابل غنی سازی در نزدیكی مزارع عمل می كند.”
پرورش خیار دریایی همراه با ماهی و صدف در مزارع پرورش ماهی می تواند صنعت را از دوام و سود بیشتری برخوردار سازد.
مونتگومری گفت: صنعت جهانی خیار دریایی و محصولات خیار دریایی چندین میلیارد دلار دارد.
وی افزود: کانادا در این صنعت نسبتاً کوچک است ، اما اگر خیارهای دریایی در کشت مشترک ادغام شوند ، می تواند بزرگتر باشد.
پایداری به نفع همه است: محقق
کانادا راه خوبی برای رشد خیار دریایی از خردسالان تا بزرگسالان در جوجه کشی ندارد ، همانطور که در نقشه برداران ، صدف و صدف انجام می دهد.
مونتگومری در حال کار با آبزی پروری برای یافتن راه هایی برای استفاده از زیرساخت های موجود برای یافتن سیستم های مهار کننده که می توانند به رشد آنها کمک کنند ، مانند تورهایی که می توانند زیر قایق ها یا کف اقیانوس آویزان شوند.
وی گفت: “استفاده از مواد بازیافتی یا سیستم های شبکه ای كه از قبل وجود دارد به معنای كاهش مانع ورود تولیدكنندگان كوچك است.”
COVID چالش برانگیز است ، اما مونتگومری می گوید که علاقه “واقعاً بسیار مثبتی” برای همکاری از صنعت آبزی پروری داشته است و قصد دارد این تحقیقات را در آزمایشگاه و زمینه ادامه دهد.
وی تحقیقات خود را راهی نوآورانه برای ایجاد پایداری بیشتر در صنعت می داند.
مونتگومری گفت: “به نفع همه است اگر بتوانیم پایداری و سلامت صنعت آبزی پروری خود را بهبود بخشیم ، هم از نظر زیست محیطی و هم از طریق ایجاد جریان های جدید درآمد و فرصت های شغلی برای مردم.”
“اگر همه چیز مطابق انتظار ما کار کند ، خیار دریایی می تواند چیزی باشد که می تواند در هر تأسیسات فعلی پرورش آبزیان پرورش یابد.”